นิทานเเม่เล่า (เรื่อง ใบไม้ใบสุดท้ายในฤดูใบไม้ร่วง)

แง๊ ๆๆ ..อาจมาอ่านช้าไป

แต่ซึ้งมากๆ เลยอ่า ...

TT^TT

เพื่อนคือผ้าเช็ด น้ำตาเวลาเศร้า
เพื่อนคือเงา เวลาเหงา ไม่ไปไหน
เพื่อนคือคนปลอบทุกข์ ยามไม่สุขใจ
เพื่อนคือใครคนหนึ่ง ที่หวังดี

เพื่อนคือคนช่วยงาน ไม่ต้องเอ่ย
เพื่อนคือคนที่ไม่เคยซ้ำเติม หรือวิ่งหนี
เพื่อนคือใครที่คุยสนิท แม้ห่างไปหลายปี
เพื่อนแท้แบบนี้หากใครมี … คงซึ้งใจ

ฮือๆๆๆ
ซึ้งคับๆ

จะวิ่งไปไหนละนั้น

ก็วิ่งไปหาที่ซับน้ำตาไงคับ ซึ้งมากๆคับ

เอาเข้าไป ไม่เหมื่อยขาหรอคับ

ไม่หรอกคัีบ (วิ่งต่ิอไป)

วิ่งเอาโล่หรอ

หาได้โล่ด้วยหรอคับ
55555555+

-*- เอาโล่จิง ๆด้วย

ว้าวๆ
ได้เปงรองประธานคลับเบียคุรันด้วยหรอคับเนี่ย

เป็นนานเเล้วรอเเรงอยู่พึ่งได้คับ

เขาให้ใส่ไว้ตรงนี้คับ
ไม่งั้นเด๋วโดนพี่โบีทว่านะคับ

พี่มาร์คคุงใส่ให้คับ
ผมไม่ได้ใส่เองหรอก

อ่าคับ
ผมเลยแก้ให้ละคับ

ขอบคุณคับ