นิทานเเม่เล่า (เรื่อง ใบไม้ใบสุดท้ายในฤดูใบไม้ร่วง)

เรื่องเเหวนดอกหญ้า

มีหนุ่มสาวคู่หนึ่ง อาศัยอยู่ชานเมือง ไม่ใครรู้ว่า ทั้งคู้รักกับเเค่ไหน
เพราะความยากจน ฝ่ายชายต้องออกเดินทาง ไปในเมือง ก่อนที่ฝ่ายชายจะออกเดินทางฝ่ายหญิงได้ให้ของสิ่งหนึ่งไว้
นั้นคือ"เเหวนดอกไม้" (เพราะความยากจนก็เลยทำได้เเค่นี้)เมื่อฝ่ายชายได้กล้บถึงบ้าน เมื่อไม่เจอฝ่ายหญิง ก็ร้องไห้ "เธอรอฉันไม่ได้ ไปมีใหม่เเล้ว) เมื่อเป็นอย่านั้นฝ่ายชาย ก็ออกตามหาหมายจะคืนเเหวนดอกไม้
จนกระทั่งมีชายชรา "พ่อหนุ่ม ๆ กำลังหาสิ่งใดเหล่า" "ฉันหาภรรยาของฉันจ้ะ
ลุงเห็นบางไหม " ฝ่ายชายตอบอย่างร้อนใจ " "เห็นสิอยู่" ชายชราชี้นิ้วไปที่ต้นไม้ใหญ่ " อยู่นั้นละภรรยาเจ้า " เมื่อหลายปีก่อน ภรรยาของเจ้าป่วยหนัก เเละจากโลกใบนี้ไปแล้ว
"ฉันขอโทษ ที่ไม่ไว้ใจเธอ"
ฝ่ายชายรู้สึกผิดที่ไม่ไว้ใจภรรยาของตนเเละเสียใจที่ไม่ได้ดูหน้าภรรยาเป็นครั้งสุดท้ายอย่างมาก


เเละในเย็นวันนั้นฝ่ายชายได้ปลิดชีพตนที่ไม้ต้นใหญ่ ที่ ๆฝังร่างภรรยาของเขา เช้าวันต่อมาก็มีเเหวนดอกไม้ 2 วง วางอยู่ใต้ต้นไม้ใหญ่นั้น

งะ
แดงเถือกเลยอ่า

อันนี้รัน รันเขียน ไว้ นานเเล้ว ต้นฉบับ ยาวมากเลยอะ

รันรัน ย่อมาให้อ่าน

อ่อคับ
ขอบคุนมากนะคับ

ซึ้งดีแท้ครับT^T
แต่ผมว่าน่าจะบรรยายให้มากกว่านี้หน่อยนา=_=

งันก็ทำบรรยากาศคับ

ยังไงอะคับ
งง คับ เรปบน

ก็เห็นข้าวว่าเสียดายไม่มีบรรยากาศคับ

อ่อคับ
ผมก็คิดว่าอะไร

ไม่เป็นไรคับ
ไม่มีอะไรคับ

มีไรก็มาเล่าสู่กันฟังนะคับ

ป่าวครับ ผมไม่ได้หมายถึงว่า ไม่มีบรรยากาศ แต่ผมหมายถึง ปู่บรรยายอารมณ์ไม่ค่อยเยอะเลยอ่าครับ
=_=;;

ถึงจิรูปให้ดิสหลับไปเเล้ว

หา? =[]=;;งงอ่ะปุ่

น้ำยายยืดเลย ZZZZZZZZZZ

ง่ะ ไปซะแล้ว ปู่เรา=[]=

คุยถึงไหนกันแล้วอะคับ

นั่งงงต่อไป

ง่า
บอกผมมั่งดิคับ

เมล่า หญิงชราอาศัยที่อยู่ชานเมือง เธอเลี้ยง สุนัข 2 ตัว
ชื่อ คาโนะ กับ มิมุ วันหนึ่งเมล่าจะไปทำธุระในเมือง
ได้ยินเสียง คาโนะกับมิมุ เมล่า จำเดินเข้าไปดูใกล้ได้เห็นเด็กทารกเพศหญิงจึงเก็บมาเลี้ยงเเละให้ชื่อว่า "โซราน"
เวลาผ่านไป 7 ปี ต่อนี้เด็กทารกคนนั้นอายุ 8 ปี
โซราน เคยถามเรื่องพ่อเเม่ของเธอหลายครั้ง
เเต่ก็มักจะได้รับคำตอบจากเมล่า ว่า
พ่อ คือ เเสงอาทิตย์ที่เเรงกล้า เเม่ คือ ท้องนภาที่โอบอุ้ม (ไม่รู้ว่าพ่อเเม่เป็น
ใครเเล้วอยู่ที่ไหน)เเล้วโซรานก็นึกเสียใจทุกครั้ง
วันหนึ่ง เมล่า ไปธุระในเมืองโซรานจึงเดินเข้าป่าไป
เมล่ากลับไม่เจอโซราน ก็ออกตามหา
"ยายหนูอยู่นี้ " เสียงโซรานดังมาจาก สระน้ำใกล้
"ยายค่ะ พ่อเเม่ของหนูไม่ให้ ท้องนภา กับเเสงอาทิตย์หลอกค่ะ เเต่เป็นยายต่างหาก ยายไม่ได้ให้กำหนดก็จิงเเต่เป็นคนเลี้ยงหนูมาจนโต "
โซรานได้ยื่นของสิ่งหนึ่งให้เมล่า เป็นช่อดอกไม้ป่าที่โซรานทำเองกับมือ

*ทิ้งท้าย ของขวัญอาจไม่ใช้เงินทองหรอของมีค่า เเละของขวัญที่มีค่า
คือของขวัญที่มีค่าทางใจ เป็นของขวัญที่มาจากใจจึงจะมีค่ะ

ว้าวๆ
มาอีกละหรอคับ
ออกแนวซึ้งอีกละนะคับ
เอ่อแล้วเหรียญแหวนผู้พิทักษ์นี่เอามาไงอะคับ

หมายถึง เหรียญปู่จีหรอคับ

ป่าวคับ
หมายถึงเหรียญรูปแหวนไงคับ
ตอนแรกผมไม่รุว่าตอนนี้มันมีให้แลกแล้ว

ดิสเพลย์สวยดีนะคับ
มีคนแต่งคอสเปงรุ่นที่ 1 ด้วยอะ

ผมทำกิจกรรม วันเด็กเเล้วได้มาอะคับ ไม่ได้เเลกอะไร

หามีด้วยหรอคับ??