[fic reborn]รักนี้ต้องเเย่ง[6927]รึ2769ดีฟะ ช่วยเมนท์วิจารณ์หน่อยน้า

"ว้ายเธอ ดูนั่นสินั่นอ.เบียกคุรันกับอ.มุคุโร่นิ" หญิงสาวผมสั้นสีน้ำตาลส้มชี้ไปทางชายหนุ่ม2คนที่ควงเเเขนเดินกัน

"แหม หวานกันปานน้ำผึ้งเลยนะ" หล่อนว่า "ก็ดีเเล้วนิค่ะ พี่มุคุโร่จะได้มีความสุขเเล้วฉันก็จะได้พี่เขยเข้าบ้านอีกนะคะคุณ

mm" นั่นน้องสาวของ อ.มุคุโร่ โคลม ดูท่าเธอจะเชียร์ อ.เบียกคุรันน่าดู

ณ มุมมืด ใกล้ๆกันนั่นเอง

มีชายหนุ่มร่างบางคนหนึ่ง กำมือแน่น คิ้วเรียวขมวดกันเป็นปมด้วยความสงสัย โกรธ หรืออะไรก็สุดจะรู้

หน้าตาเขาก็ไม่ได้ขี้เหร่เท่าไหร่ ผมสีน้ำตาลฟูฟ่่อง ใบหน้าที่หวานออกจะห่างไกลความเป็นชาย

เเต่ไอ ความห่วย คงเป็นสิ่งที่ทำให้หลายคนไม่คิดคบค้าสมาคมกับเขาสักเท่าไหร่

ปกติเขารู้ว่า อ.มุคุโร่ กับ อ.เบียกคุรัน รักกัน เเต่ครั้งนี้มันออกจะโจ่งเเจ้งเกินไป เขาชอบ อ.มุคุโร่ แม้รูว่ามันเป็นไปไม่ได้

แต่ยิ่งอดทนดูยิ่งนานวันเข้าก็ยิ่งเจ็บ เขาไม่อยากเจ็บไปตลอดชีวิตหรอกนะ เขาว่ากันว่าถ้าอยากได้ของที่เป็นของคนอื่นให้

ขอ เเต่ถ้าไม่ได้ก็ต้องเเย่ง !!!!!

พูดยังกับเขาเคยเเย่งของใครสำเร็จงั้นเเหละ

ณ คฤหาสน์วาเรีย

กลับมาเเล้วครับ" ร่างบางพูดอย่างอาลัยตายอยาก

"เพล้ง!!!!!!!!!"เเก้วสวยปลิวมาตามเเรงของคนขว้าง "ไอลูกสวะซื้อเหล้ามารึเปล่าวะ" ชายวัยกลางคนผู้เป็น'พ่อ'พูดขึ้น

"เขาไม่ขายให้คนที่อายุต่ำกว่า18นะครับพ่อ"ซันซัสจ้องไปยังสึนะด้วยท่าทางรำคาญ "เเกก็เลย18เเล้วนีวะ"

พ่ออย่างคุณหัดสนใจดูอายุลูกตั้งเเต่เมื่อไหร่ครับ"ก็ผมมันหน้าอ่อนนิครับแถมลืมเอาบัตรนักศึกษาไปด้วย"

ซันซัสได้เเต่จ้องหน้าสึนะด้วยความเครียดเเค้นไม่ใช่ว่าทำอะไรมันไม่ได้หรอกนะ เเต่ถ้าฆ่ามันใครจะทำงานบ้านให้วะ

ภรรเมียก็ทำงานบ้านไม่ได้(ไม่เป็น)"หึ้ย!!!!!" ร่างบางผมสีเงินปลิวไสว " กลับมาเเล้วก็รีบไปอาบน้ำทำกับข้าวเเล้วไปเรียกไอจ๊อตโต้มากินข้าวด้วยนะโว้ย!!!!!"
------------------------------------------------------------------------------------------------------
เอนตี้10069 มีเเต่กระเเส10069 6927หายากจนต้องเเต่งเอง
ขอคำวิจารณ์หน่อยลงหลายเว็บเเล้วไม่มีเมนท์สักคน

ไม่เอา 10069 ค่าาา

อืม..หนุกดี
10069,6927,XS ใช่ป่ะ

ทำไมไม่มี BF บ้างอ่า T^T