Re: [Au Fic]Story One[1827 10069 XS 8059! BF]Up!!! ตอนที่ 3!!!!

by spanner_48 Sat 19 Dec 2009, 07:52

ใช่ค่ะ *0*!!! มีรุ่น 1 ด้วย~

by yamamoto80kung Sat 19 Dec 2009, 19:52

by spanner_48 Sat 26 Dec 2009, 15:53

ตอนที่ 3 นางิ

ณ โกคุโยแลนด์

“อี้ อี้ อี้ ไอ๋”

“ฟังไม่รู้เรื่องครับ”

แคว่ก.....

“ที่นี่ที่ไหน”

“อ๋อ.....ที่โกคุ......”

หมับ

“จะบอกไปทำซากอะไร ชิชิชิ”

“......รุ่นพี่หึงผมกับคุณเตี้ยหรอ”

“ปะ......เปล่าซักหน่อย อย่าหลงตัวเองมากไปเซ่!”

“คิก คิก ^^”

สองคนนั้นกระซิบกระซาบกันแล้วก็หน้าแดง.....พวกแกเป็นโจรจริงๆหรอฟะ=_= ชั้นว่าพวกแกเหมือนพวกโรคจิตมากกว่านะ

สึนะเริ่มไม่เข้าใจกับโจรสองคนนี้......เท่าๆที่ดู 2 คนนี้น่าจะเป็นโจรที่อายุประมาณเท่าๆเค้ามั้ง แล้วชุดเครื่องแบบด้วย......

นี่มันนักเรียนนามิโม้สุดฤทธิ์ เอ้ย! นามิโมรินี่นา =[]= เป็นไปไม่ได้!

ทำไม me ไม่เคยเห็นหน้าพวก U =^= บัดโซ้บบบ ให้ตายสิหรือว่าพวกนี้จะเป็น.....ลูกน้องของนางิ!!

ตึก ตึก ตึก

“ไง ซาวาดะจัง ^^”

“นายเป็นใคร?”

ชายผมสีดำมีคิ้วหนาแถมยังบ้าพกดาบไว้ตลอดเวลากับชายหนุ่มที่บ้าหอบอมยิ้ม......เดินมาหาสึนะที่โดนมัดอยู่ข้างๆกับ ฟรานและเบล

ฟราน : โจรขี้เล่นอารมณ์ดี ติงต๊อง

เบล : โจรโรคจิต นิสัยเปลี่ยนแปลงบ่อยเหมือนเครื่องปรับอากาศ

“ชั้น......เกนนิชิ - - ส่วนไอ้บ้าอมยิ้มที่อยู่ข้างๆถามมันเอาเอง”

“อ้อ! ขอโทษที ชั้นชื่อ สปาน่า เป็นพี่ชายของนางิและโครม ^^ เรียกว่า รุ่นที่ 1 ก็ได้”

“ทำไมผมต้องเรียกคุณว่ารุ่นที่ 1”

“ก็ชั้นเป็นคนคุมกฏของนามิโมริรุ่นแรก”

เอ......รุ่นแรก......=[]= เฮ้ยย มันต้องแก่แล้วไม่ใช่เรอะ!?

“ชั้นยังไม่แก่หรอเพราะคนคุมกฎของนามิโมริรุ่น 1 เพิ่งแต่งตั้งเมื่อ ปีก่อน ^^”

ยิ้มไม่หยุดเหมือนคุณท่านเบียคุรันอีกแล้ว คุณ 2 คนเป็นญาติกันรึเปล่านะ =W=;;

“แล้วนางิอยู่ไหน”

“ทำไมต้องถามถึงนางิด้วยล่ะ”

“ก็......ยัยนั่นเป็นคนจับผมมานี่”

“อ้อ~ งั้นหรอเดี๋ยวชั้นไปตามนางิให้นะ”

“ชิ”

สึนะอุบอิบในลำคอ ใครว่าอยากเจอยัยนั่นกันหลีผู้ชายจะตาย ไม่ชอบโว้ยยยย!!!

ฝึบ! หมับ!

“ทำอะไรของเธอ นางิ”

ฟรานพูดเสียงเรียบในขณะที่มือยังจับมีดสั้นของนางิไว้

จริงๆแล้วพวกเค้าไม่ได้ตั้งใจจะร่วมมือกับนางิหรอก แต่เพราะรุ่นที่ 1 ขอร้องมาหรอก พวกเค้าถึงทำตาม เพราะตอนนี้ แซนซัสกำลังมา(แซนซัส 10 ปีข้างหน้าเน้อ)

“ชั้นไม่ได้พาคุณสึนะมาให้เธอฆ่า แต่มาให้เธอเจรจากับคุณสึนะ”

“ใช่ หรือถ้าเธออยากตาย ชั้นก็ไม่ขัดนะ ชิชิชิชิ”

เอ๋? เค้าหูฟาดไปใช่มั้ย?เมื่อกี๊ฟรานเรียกเค้าว่า ‘คุณ’ หรือว่า......เจ้าพวกนี้คือลูกของโคโรเนโร่ที่แม่พูดถึงว่าเก่งมากๆคือ......เจ้าพวกติงต๊องนี่ =[]= แล้วตอนแรกแกถามชื่อชั้นทำม้ายยยย(ก็มันจำไม่ได้นี่ ชิชิชิ)

“หึ!!! แกเป็นอะไรกับฮิบาริซัง!!!”

นางิตวาดกร้าว

หึงอะไรไม่หึงมาหึงตู ยัยผู้หญิงบ้า -0-

“แล้วคิดว่าเป็นอะไรล่ะ!!!”

สึนะก็ตวาดคืน แล้วคุณคิดรึว่าสึนะในคาเร็ปเตอร์นี้โดนหาเรื่องแล้วจะไม่หาเรื่องคืน.....

เพี๊ยะ!!!

“เธอกล้าดียังไงมาตบหน้าชั้น!!! นางิ!!!”

“เฮอะ!! งั้นแกก็บอกมาสิว่าแกเป็นอะไรกับฮิบาริซัง!!!”

“เป็นน้องของคุณฮิบาริ!!!! พอใจม้ายยยยย!!!!!!”

สึนะตะโกนกลับไปด้วยเสียงอันไพเราะ........มาก =_=;; จนเบลและ

ฟรานต้องเอามือมาปิดหู

“ไม่เชื่อ!!”

“ก็อย่าเชื่อเซ่!! ยัยหัวหอม!!!!”

สึนะรำคาญเลยว่าออกไป

ตะโกนอยู่นั่นแหละมันหนวกหูนะโว้ยยยยย!!!

“55555+”

เบลและฟรานระเบิดเสียงหัวเราะออกมา จนทำให้นางิหันไปถลึงตาใส่พวกเค้า

“ฮึ! ปากดีเข้าไป!! ดูซิทีนี้ยังจะปากดีได้รึเปล่า”

นางิเดินออกไปพร้อมกับให้ผู้ชายร่างใหญ่นับ 20 คน เดินเข้ามาหาพวกเค้าทั้ง 3 คน

“นี่ๆๆๆ เอ่อ....”

สึนะหันไปสะกิดฟราน

“ฟรานครับ ^^”

“แกะเชือกให้หน่อยสิ”

“คระ.......”

ผัวะ!!! ปึง!!!!

ไม่ทันที่ฟรานจะได้จับตัวสึนะหมัดลุ่นๆของผู้ชายคนหนึ่งในหมู่กระทิงก็ชกไปที่ลำตัวของสึนะจนลอยไปชนกำแพง

“แค่ก แค่ก”

สึนะกระอักเลือด

ใครจะไปคิดว่าอยู่ๆเจ้านั่นจะโผล่มาแบบนั้น....เอาไว้ให้ชั้นหายดีก่อนเถอะชั้นจะพาป๋ามาคิดบัญชีกับแก!!!(ไอ้เราก็นึกว่าจะมาแก้แค้นเอง)

“แก!!! บังอาจทำคุณสึนะบาดเจ็บ!!!”

“ตายซะเถอะ!!!ชิชิชิ”

เบลเสริมท้ายให้ฟราน

ผัวะ!!!! ผัวะ!!!!! ปึง!!!!!!

...........

สงครามสงบลงโดยมีแค่ผู้ชาย 2 คนต่อสู้จนผู้คนฝูงใหญ่ที่มีนับ 20 เดี้ยงไปทุกราย

“แค่ก แค่ก”

ฟิ้วววววววว ฉึก

“อ๊ากกกกกกกก”

“เจ้าเปี๊ยก!!”

เบลรีบหันหลังกลับไป ปรากฏว่ามีมีดเล่มหนึ่งซึ่งสลักตัวอักษรไทย(มีด้วย =o=;;)ปักอยู่ที่ไหล่ของสึนะ

ตึก ตึก ตึก

ฉึก!

เบลรีบดึงมีดออกจากไหล่ของสึนะเพราะเค้ากลัวว่ามีดจะติดรอยเลือดและยากที่จะศึกษาโบราณคดีของไทย แล้วก็แอบสนใจมีดเล่มนั้นด้วย

(แล้วคนที่เลือดกำลังจะหมดตัวนี่แกไม่สนเรอะ!!)

“เป็นอะไรรึเปล่า!!!”

โชคดีที่แกยังมีความเป็นคนอยู่บ้าง.....

“มะ......มะ......”

“มะอะไรครับ!”

“มะต้องห่วง.....TAT”

ซิก.....ซิก เจ็บจะตายอยู่แล้ว....คอยดูนะยัยนางิ!!ชั้นหายเมื่อไหร่เธอตายแน่!!!(คุณรู้ได้ไงว่าเป็นนางิ =0= // ก็มีอยู่คนเดียวที่เป็นตัวร้านนี่ : สึนะ)

ฝุบ

สึนะสลบไปในอ้อมกอดของ.......มุคุโร่!!! มาเมื่อไหร่กัน!!! =[]=

“ขอบใจพวกนายมากที่ดูแลน้องชั้นเป็นอย่างดี”

“ครับ รุ่นพี่”

เบลกับฟรานคำนับก่อนที่จะเดินออกไปจากโกคุโยแลนด์

ในขณะที่กำลังเดินความคิดของ 2 คนนั้นกำลังคิดเรื่องที่คนเขียนไม่อาจคาดคิดมาก่อน!!!

‘จะย้ายห้องไปเรียนกับคุณสึนะ/เจ้าเปี๊ยก ชิชิชิ!!!!’

ผัวะ ผัวะ

เสียงเท้าของสควอโล่ที่กระทืบพวกร่างใหญ่ทั้งหลายโดยไม่มีความปราณีซึ่งตอนนี้ถ้าใครยุ่งกับสควอโล่......คุณอาจตายไม่รู้ตัว

พั่บ พั่บ พั่บ

ฉัวะ!!

“ไอ้พวกเลว!!ซ่อนกล้องไว้ในนกนี่มันเก่าแล้วเฟร้ย!!!!!!”

ผัวะ ผัวะ!! ฉัวะ ฉัวะ!!!

สควอโล่ยังสนุกกับการกระทืบพวกนั้นต่อไปจนจะไปทำงานเป็นแพทย์ชันสูติศพได้โดยไม่ต้องใช้เครื่องมืออื่นๆ ใช้แค่ เท้า มือ ก็พอแล้ว

“ใครให้พวกแก๊มายุ่งกับลูกตู๊!!!!!!!!!!!”

ผัวะ ผัวะ

เสียงโหยหวนของผู้โชคร้ายยังคงดังต่อไปจนมุคุโร่ยังต้องส่ายหน้า เลยพาสึนะออกมาก่อน

ในขณะกำลังเดินออกจากห้องมุคุโร่ก็เหลือบเห็นป๋าของเค้ากำลังยืนหน้าซีดอยู่หน้าโกคุโยแลนด์

“ไม่เข้าไปหรอครับป๋า”

“ไม่ล่ะ อยากรอเจ้าสวะนั่นอยู่ด้านนอก”

แต่ในใจของท่านกลับคิดว่า

‘ไอ้ฉลามสวะนั่นโหดอิ๊บอ๋าย =_=;;’

“งั้นผมพาสึนะจังไปโรงพยาบาลนะครับ”

“เร็วๆเข้า สึนะจังเลือดจะหมดตัวอยู่แล้ว”

“แป๊บเดียวก็ถึงครับ”

มุคุโร่พูดจบก็มีควันสีขาวๆมาห่อหุ้มร่างของเค้ากับสึนะไว้ และค่อยๆจางลงจนไม่เห็นร่างของทั้ง 2 คน

แซนซัสถอนหายใจเบาๆก่อนที่จะเดินกลับไปที่บ้านเตรียมห้องนอนไว้ให้ลูกรัก(?)

ในขณะนั้นทุกคนที่โกคุโยแลนด์ไม่รู้เลยว่าทุกสถานการณ์ต่างๆโดนจับตามองโดยผู้คุมกฎคนที่ 2 ของนามิโมริ

__________________

อาจจะอัพช้าหน่อยนะคะ T^T เพราะโอนิไม่ค่อยมีเวลาเลยเดี๋ยวก็ต้องไปซ้อมน้องเตรียมกีฬาสี + สอบเข้า ม.ต้นด้วย ขออภัยเป็นอย่างยิ่งค่ะ T^T เอาไว้จะหาเวลาว่างๆ ว่างที่สุดมาอัพนะคะ......ช่วงนี้คงได้แต่เล่นบอร์ดอย่างเดียว...>O