[Fic]แผนร้ายอัตแล้วนะ *-*

T^T จะพยามอัตนะ

แต่อาจต้องรอเปิดเทอม ก่อน

ยังไม่NC
02 สินะ5555+ /คนโหวต01รุมตื้บ

ก็ไม่แน่ นะ อาจจะมี ก้ได้

T^T

28 อัต (ล่ะมั่ง)

เอิ๊ก! หนุกเเฮะ

ขออภัยอีกครั้ง ขอลงตอนค่ำ ๆ นะ เจ้าค่ะ

........อยากอ่าน=A= ~ ไม่มี nc ? TAT เศร้า

ในที่สุด ก็ สามารถ ลงได้ ซะ ที

แต่งคราวนี้ เบลอ เลย

--------------------------------------------------------------------------------------------------------------



สึนะมองไปยังต้นเสียง เด็กหนุ่มรูปร่างสูงโปร่งในชุดนักเรียนของโกคุโยยืนยิ้มให้กับสึนะ สึนะจึงยิ้มตอนกลับไป ทำเอาใจสายหมอกเต้นไม่เป็นจังหวะ สึนะเห็นมุคุโร่ยืนนิ่งแถมหน้าแดงแปร๋ด จึงเดินเข้ามาหา เอามือแตะบนหน้าผากของอีกฝ่าย

“วะ...วองโกเล่..คุณทำอะไร...”

“เอ๋ ตัวก็ไม่ร้อนไหงหน้าแดงอย่างนี้ล่ะเนี่ย ไม่สบายหรือเปล่า มุคุโร่”

“ผมสบายดีทุกอย่างครับ”

มุคุโร่ถอยห่างจากสึนะนิดหนึ่ง เพราะเมื่อกี้สึนะเข้ามาใกล้เกินไป ใกล้จนร่างทั้งสองร่างแทบจะติดกันเลย

“งั้นเหรอ ก็ดีแล้ว” สึนะยิ้มหวานให้กับมุคุโร่อีกครั้ง มุคุโร่แอบหลบหน้านิด ๆ เพราะเขิน “งั้นผมกับบ้านก่อนนะครับ”

สึนะไม่ทันก้าวเท้าเดินออกไป มุคุโร่ก็รวบกอดสึนะจากด้านหลัง

“ว้าย!!! มุคุโร่นายทำอะไรน่ะ”

“ผมมีเรื่องอยากพูดกับคุณครับ”

“หืม เรื่องไรเหรอครับ แต่วันหลังได้ไหม ผมลืมไปว่าตอนนี้ผมต้องรีบกลับบ้านก่อน เพราะไม่มีใครอยู่เฝ้าบ้านน่ะ ถ้ายังไงไปที่บ้านผมก่อนดีไหมครับ” สึนะเอ่ยชักชวนมุคุโร่ มุคุโร่ไม่ตอบอะไรพยักหน้าเป็นเชิงตอบตกลง

------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------

ทางด้านฮิบาริตอนนี้ได้ถึงอิตาลีแล้ว ได้เข้าไปพักในโรงแรมแห่งหนึ่งในมือถือโทรศัพท์มือถืออยู่ ฮิบาริกำลังลังเลอยู่ว่าตอนนี้เขาควรโทรไปดีไหม โทรไปแล้วสึนะจับรับสายไหมหรือว่าคนอื่นรับแทน สุดท้ายก็ยอมโทร แต่ไม่มีคนรับสายเลยซักคน เบอร์ที่ฮิบาริมีส่วนใหญ่จะเป็นเบอร์ของกรรมการรักษากฎระเบียทั้งนั้น ส่วนเบอร์ของสึนะมีแต่เบอร์บ้านด้วย ส่วนพวกโกคุเดระ ฮายาโตะ กับ ยามาโมโตะ ทาเคชิ ก็ไม่มี ส่วนเบอร์ของซาซางาวะ เรียวเฮ มีแต่ไม่เคยโทรติดเลยซักครั้ง แล้วเขาจะทำไงดีล่ะเนี่ย พรุ่งนี้ก็ต้องไปหาคู่หมั้น ตอนนี้ก็ไม่สามารถติดต่อสึนะได้ เหอะ เซ็ง แต่มาลองนึกดูตอนนี้ที่ญี่ปุ่นก็น่าจะประมาณ 5โมงครึ่งแล้ว นิ ทำไมสึนะโยชิถึงยังไม่กลับบ้าน รู้สึกเป็นห่วงชอบกล ราวกับว่าจะเกิดเรื่องไม่ดีกับสึนะโยชิเลย

-------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------

ตอนนี้สึนะกับมุคุโร่อยู่ในห้องนอนของสึนะ ต่างคนต่างเงียบ บรรยากาศในห้องปกคุลมด้วยความเงียบ จนสึนะเริ่มอึดอัดตั้งแต่ตอนนั้นแล้ว

มุคุโร่ก็เงียบจนน่ากลัว เขาไม่เคยเห็นมุคุโร่เงียบอย่างนี้มาก่อน ส่วนใหญ่เขาจะเห็นมุคโร่พูดอยู่ตลอดค่อยกวนประสาทได้ตลอด สึนะจึง

ทำลายความเงียบก่อนที่จะทนไว้ไม่ไหว

“เอ่อ...มุคุโร่นายมีอะไรกับผมเหรอ”

“วองโกเล่ ผม...ผม...” มุคุโร่เริ่มพูดตะกุกตะกักอย่างที่ไม่เคยเป็นมาก่อน สึนะมองหน้ามุคุโร่อย่างคาดคั้น มุคุโร่มานั้งใกล้ๆ ให้สึนะก่อนะจะพูดคำที่สึนะไม่คาดคิดมาก่อน

“วองโกเล่ ไม่สิ ซาวาดะ สึนะโยชิ ผมรักคุณ” มุคุโร่พูด แล้วสวมกอดสึนะ

“มุคุโร่คุณพูดอะไรน่ะ อย่าล้อเล่นกับผมอย่างนี้นะ!!!"
---------------------------------------------------------------------------------------------------------

ขออัตแค่นี้ก่อนนะ ค่ะ

สั้น มันสั้นอะท่าน TAT (อัพแล้วยังบ่นอีก =w=")
ตอนนี้ไม่มี nc? แต่ตอนหน้ามี? =w=b~
สนุก~

ขออภัย มานั่ง จิ้มแป้นพิมพ์ เมื่อวานก่อนเอง

55+

อัพเร็วน้า

มาต่อเร็วๆน้า~ อยากอ่านnc2718
/โดนกระทืบแล้วโยนออกไป

สึนะร้องว้าย=w=?

1 ดิคับ

อืมๆ ไวๆนะ

สึ ร้อง ว๊าย?!

กรี้ดดดด 2769 ได้ม่ะ?? =w=(พลั่ว/FC1827ถีบ)

โหวต01นะคร๊าฟฟฟ